Większość tekstów pochodzi z netu....
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 |
| 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
A lato jest od tego,
by szumiał błękit w Tobie.
Pogodny, pełen słońca
dzień zawsze zdążył dobiec.
Jest jeszcze i od tego,
by chwile ciepłem liczyć,
przyjazne chwytać dźwięki
wspomagające siły.
Wiem, że to tylko słowa
lecz przyjmij je do serca,
jak smugę dobrych myśli,
co ciepłem chce rozświetlić,
poranki i zachody,
dzień każdy, chwile liczne,
po prostu, to co Tobie
poniesie magię w życie.
Czasem jest jak w bajce, gdy słońce pozwoli
zajrzeć w głąb pejzaży okiem pełnym blasku,
odkryć, co też drzemie pod podszewką chwili,
wchłonąć wonność wiosny, myśli ciepłem zasnuć.
Inny skład powietrza jest, gdy wdycham czar ten.
Świat owszem, istnieje z promieniami półprawd
za siódmą pieczęcią milczeniem złożoną,
za czasu zakrętem, co zachwyt rozsupłał.
Wiatr złoty przepływa między tym, co wczoraj
a tym, co nakreśla zaufanie do dnia,
kamienie wyjmuje, pokazuje skrzydła,
wycisza emocje, wyobraźnię siodła.
w korytarzach labiryntu… mrocznym tunelu beznadziei…
po gradowej burzy uczuć – na ulicy pełnej słońca
czas rozpocząć rozdział dalszych życia dziejów…
kart zostało jeszcze kilka zapisanych nie do końca…
chwytać losu okamgnienia… nie oglądać się za siebie…
tak – to prawda - była krótka chwila u bram raju
była chęć poznania smaku bycia w niebie…
lecz – niestety – dla grzeszników miejsca tam nie mają…
tu na ziemi pośród innych zwykłych zdarzeń
odkryć - nie odkryte… poznać – niepoznane…
zaznać z nieznajomą moc „szczególnych” wrażeń…
przeżyć rozkosz doznań brania i dawania…
czas błądzenia po omacku na granicy czczej nadziei
pozostawić w strefie cienia jak epizod bez znaczenia
poznać… porwać… uprowadzić tę od której nic nie dzieli…
i tak ziemsko… tak zwyczajnie – spełniać swe pragnienia…
życie nie zawsze jest sielanką
bywa wad pełne… cieni… i minusów…
lecz życie to też nie same szare mgły
w nim gdzie ni spojrzeć drzemie pokusa…
czasami wbija ostre ciernie
to znów porywa nas do gwiazd…
potrafi tysiące mieć kolorów
jak człowiek – zalet ilość niezliczoną i… wad…
obraz każdego to nie ikona święta
powierzchowność obnaża mijający czas
lecz zajrzeć do wnętrza serca… i duszy…
czy tak naprawdę potrafi każdy z nas…?
Kiedy już minie uniesień naszych czar
i zżółkną kartki mego kalendarza,
wrócę do wspomnień pięknych tak,
zrozumiem...dwa razy nic się nie zdarza..
Zapłaczę wtedy cichutko tak,
by nikt nie słyszał i łez nie zobaczył,
zostawię po sobie maleńki ślad,
abyś Ty wiedział ileś dla mnie znaczył...
Wygraweruję w mym sercu znak,
by świecił nocą blaskiem gwieździstym,
byś wiedział jak mi Ciebie brak,
jak Cię kochałam uczuciem czystym...
Niechaj Ci zawsze świeci moja gwiazda,
przynosząc z sobą sen i ukojenie,
i tylko takich wspomnień czar,
który wywoła Twego serca drżenie...