Archiwum styczeń 2016, strona 8


sty 15 2016 Jest takie miejsce
Komentarze (0)

Jest takie miejsce nad starym stawem,
gdzie zapraszają mnie ryby na kawę.
Lisek chytrości uczy swe córki,
mnóstwem orzechów się chwalą wiewiórki.

Jest takie miejsce nad starym stawem,
gdzie wiatr opowiada historie ciekawe.
Karp zwierza się, że kocha się w sumie,
wierzba mi wmawia, że tańczyć umie.

Wszyscy się bawią, śpiewają...a w nocy,
ktoś dla mnie przyniósł cieplutki kocyk.
Włożył pod głowę poduszkę niewielką,
to sowa, co kiedyś była modelką.



Jest takie miejsce, gdzie zawsze bywam,
gdy nadmiar smutków serce przykrywa.
Gdy brak mi sił, by pokonać przykrości,
wśród leśnych przyjaciół szukam bliskości

Gdy słowik z porankiem zaczyna się kłócić
nadchodzi czas, by do domu już wrócić.
Opuszczam więc miejsce, gdzie od stuleci,
natura pozwala pogłaskać swe dzieci.

strega63   
sty 15 2016 Zdumienie AUTOR-/A.P./ http://www.profifora.pl/f/1870...
Komentarze (0)

Jeszcze wczoraj rododendron cały w złocie,
klon w karminy przyodziany
i spirea
w cieple słońca się kąpały tak, jak co dzień,
a dziś rano - patrzę, oczom nie dowierzam.


Listki, całe obsypane białym puchem,
drżą na wietrze, zaskoczone przyjściem zimy.
Piękny widok, jednak szczerze przyznać muszę
- żal ogromny serce ścisnął w jednej chwili.

No, bo jakże tak? Uciekła po angielsku
jak Kopciuszek, zostawiła liść na schodach
cudna jesień, a tymczasem na jej miejscu
najzimniejsza rozgościła się królowa.

strega63   
sty 15 2016 Wigilijne życzenia Nie zabijaj Nie okradaj...
Komentarze (0)
Nie zostawiaj pustego miejsca gdy nie czekasz,
Bo nie przyjdzie ten, którego nie znasz,
otwórz więc drzwi I obok siebie postaw nakrycie,
by gorący oddech wigilijnej strawy rozgrzał twoje serce.
 
Spójrz w oczy szaleństwu zimy,
bo życie twoje to pory Roku
 jeśli mróz skuł lodem twe serce ,walcz
by zło nie odebrało Ci reszty Tej wiosny,
która zakwitła w twym sercu.
 
A jeśli już czekasz , czekaj z pokorą,
bo nic co ciche nie zapuka głośno do drzwi w taką noc,
pomyśl o tych, co nigdy nie spacerują w twych myślach
 I powiedz im: Wesołych Świat
 
Zgiełk fajerwerków szybko przemija,
pozostaje płomyk – twarz odbita w lustrze znajoma od lat,
może bardziej zamyślona, weź opłatek:
„życzę Ci by Dobro mieszkało w twym sercu”
 pościel żłóbek Maleńkiemu I zanuć kolędę,
 raźniej Wam będzie we dwoje.
 
Przypomnij sobie chłód I ciemność zimowej nocy,
byś nigdy nie zapomniał pragnienia,
by Wiara, Nadzieja I Miłość biły z twych rąk,
 nie bój się podnieść z Ziemi
liści-wspomnień minionych dni,
bo nie wszystko stracone.
 
Nie odmawiaj pomocy,
nie gaś świecy, nie noś urazy
bo nie zdążysz przeprosić,
zbyt ciężko wędruje się pod wiatr bez odpoczynku,
w czyichś ramionach bez przyjmowania pomocy
- ty dobrze wiesz gdzie jej szukać.
 
Przy wigilijnym stole posadź nieprzyjaciół,
oni też mają gorące serca,
odwiedź chorych, zaparz im herbatę,
 opowiadaj ociemniałym o gwieździstym niebie,
 dla każdego z nich bądź drogowskazem życia,
drogą, która prowadzi do Boga.

strega63   
sty 15 2016 Zimowy spacer autor-magda*
Komentarze (0)
Zima 

Księżyc` oświetlił noc tak bajkowo,
gwiazdek miliony wysłał jej w darze,
rozbłysły dzisiaj na brylantowo,
uwodząc zmysły baśniowej parze.

Mróz delikatnie roziskrzył drzewa,
połyskiwały w parku srebrzyście,
wiatr leciusieńko z jej włosów zwiewał
płatki śniegowe, lśniły perliście.

Szła lekkim krokiem, jakby tańczyła,
oczarowana zimowym pięknem.
zima też pod jej urokiem była,
sypnęła z góry białym diamentem.



Książę Śnieżynek wirował słodko,
tańcząc podziwiał kobiece piękno,
wtem delikatnie ust jej się dotknął,
rozgrzał swe ciało ciepłem tak lekko.

Płatek kropelką zgasił pragnienie,
ochłodził płomień Pięknej na ustach,
oboje mieli cudne wspomnienie,
alejka w parku znów stoi pusta.

strega63   
sty 15 2016 Niewola w Sieci
Komentarze (0)

Ja i komputer, azyl od samotności,
piękne twarze, wyrażone ideały,
portale marzeń, spełnienie próżności,
duszą naszą sterują banały.

Uczymy się pilnie pisać pod publikę,
królową cyfr wielbić statystykę,
przecież odwiedzin ilość naszego portalu
decyduje o sile naszego życia w realu.



Lecz może warto od liczb umysł odciążyć
w serce spojrzeć o nic nie pytając,
i miast liczb do dzieł Mickiewicza zdążyć,
odnaleźć miłość, barwą oczu się zachwycając.

Szczęśliwie dla nas są piękni ludzie,
co jednym słowem jak matczynym mlekiem,
zmuszają nas do myślenia o trudzie,
jaki włożyć trzeba, by pozostać człowiekiem.

 

strega63