Większość tekstów pochodzi z netu....
| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 |
| 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
Bujasz na horyzoncie słów
z głową w chmurach
po kolana w myślach
czytasz między wierszami
szukając tych najważniejszych
ukrytych tak zmyślnie
z duszą po dziurki w nosie
podjadasz niebieskie migdały
jedną nogą w obłokach
chcesz, by słowa miały sens ?
nie zamykaj serca... to je spotkasz.
przechodnia znane spojrzenie
i jakoś dziwnie znajomy chód…
przed laty inaczej mijaliśmy siebie
dziś obojętnie idąc ulicą
rzucamy spojrzenia zimne niczym lód…
wiecznych rzeczy nie ma na ziemi
nawet w pamięci potomnych zaciera się ślad
przetrwają strofy wyryte w granicie
i kilka innych mniej ważnych dat…
aplauz widowni ucichnie
scenę życia pożegnać przyjdzie czas
łap więc chwile co zostały do przeżycia
niech szczęście spóźnione choć mgnień kilka
pomieszka w tobie… we mnie… w nas… !
Jesień już śmiało sobie poczyna
porannym chłodem szeleszczą trawy
liście spadają tańcząc na wietrze
w parkach na skwerach leżą kasztany
w bzach i jaśminach uśpiony zapach
który niedawno upajał nocą
został wspomnieniem letniej tęsknoty
zbudzi go wiosna promieniem złotym
teraz się wrzosy w lasach fiolecą
mieni czerwienią koral jarzębin
a mnie do serca żałość się wkradła
i wprowadziła w nastrój jesienny
a tak bym chciała lato zatrzymać
wpuścić do domu i zamknąć okno
by mnie ogrzało jak ciepły sweter
nim zasmucone myśli mi zmokną
Inny świat.
Odległy,
lecz urzekający.
Prezentuje nam
niezwykłą
paletę barw.
Momentami,
zachęca promieniami,
a czasami
przeraża cieniami
i smutkiem...
Każdy dostrzega w nim
coś innego,
coś swojego,
coś oryginalnego...
Ten obłok,
który dla mnie
jest pękniętym sercem,
dla Ciebie
może być spadającymi łzami...
Ta cudowna chwila,
gdy rozgrzane
do czerwoności słońce
zapada się
w miękki puch obłoków,
ma w sobie tyle czaru...
Żadnymi słowami
nie da się
oddać jej całkowitej
i nieskalanej doskonałości...
To miejsce,
gdzie mogę przyglądać się
temu wyśnionemu spektaklowi
z bliska,
bez przerwy,
bez ograniczeń...
Zatopić się
w świat zmysłów,
uczuć,marzeń
i odpłynąć
na jednym z pierzastych rydwanów
ku słońcu...
Poczuć jego ciepło
i patrzeć
jak kryje się
coraz bardziej
i ustępuje miejsca ciemności nocy...
Jak w magiczny sposób
kończy kolejny dzień
mojego życia...
