W życiu piękne są tylko chwile.

"Widziałam kobietę. Miała takie smutne oczy. Patrzyła przed siebie pustym wzrokiem. Serce miała wyciągnięte na dłoni. Było małe, kruche, z licznymi bliznami. Ledwo biło. Kobieta wyciągnęła rękę, pokazując mi swoje serce. Krzyczała że jest takie przeze mnie, że to ja i moja naiwność zabija jej duszę. Płakała. Ramiona jej drżały Serce- powoli pękało na pół. Wtedy uświadomiłam sobie, że patrzę w lustro..."

Sprowadziłam na ziemie marzenia,
ustawiłam w szeregu pod ścianą,
gdy realnie zaczęłam oceniać,
jęk zawodu, na głowie włos stanął.

W co ja wierzę? Do czego ja wzdycham?
Same bajki, nie mogło być gorzej,
lecz nadzieja szepnęła mi z cicha,
nie wyrzekaj się marzeń, być może...

Zrozumiałam że nie czas nic zmieniać,
że zwątpienie cynikiem mnie czyni,
odesłałam w obłoki marzenia,
niech czekają aż złapię optymizm.