Natura...

Na­tura miewa kap­ry­sy i ana­logie. Mo­tyle is­tnieją także w rodza­ju ludzkim: piękna bar­wa, la­tanie nad po­wie­rzchnią życia, kar­mienie się słodycza­mi, bez których giną - oto ich zajęcie. A ty, ro­baku, nur­tuj ziemię i prze­rabiaj ją na grunt zdol­ny do siewu. Oni ba­wia się, ty pra­cuj; dla nich is­tnieje wol­na przes­trzeń i światło, a ty ciesz się jed­nym tyl­ko przy­wile­jem: zras­ta­nia się, jeżeli roz­dep­cze cię ktoś nieuważny.

Lu­bię za­pach man­da­rynek i smak trus­ka­wek, Re­lak­su­je mnie wi­dok wschodzące­go słońca,
Od­poczy­wam biegając po parku,
Płaczę się gdy bra­kuje mi sił by walczyć,
Śmieję się gdy ko­lej­ny raz budzi mnie blask słońca,
Uwiel­biam pat­rzeć na roz­gwieżdżone niebo,
Zachwy­ca mnie har­mo­nia natury,
Urze­ka mnie szcze­ry uśmiech dziecka.....