Malutkie szczęścia

gdy z moich myśli odejdzie zwątpienie
wyblakną barwy wciąż samotnych godzin
ktoś będzie blisko spełniając marzenie
pokaże drogę tam gdzie słońce wschodzi

tak się otulę szczęścia jasnym szalem
w opadłym kurzu starej kamienicy
przestaną ciążyć szarobure żale
a łez szczęśliwych podły czas nie zniszczy

czasami trudno zachować optymizm
i dotknąć tego co jest nieuchwytne
jeden krok tylko spojrzeniem uczynić
zrozumieć błędy mimo rzeki bystrej

dać szanse komuś kto na nią zasłużył
trudne wybory czasem gubisz drogę
naszego domu nic nigdy nie zburzy
gdy będziesz gotów i miłości godzien

mimo zwątpienia upadków i wzruszeń
zachowaj wiarę gdy arktyczny powiew
spróbuje zmrozić zgładzić kruchą duszę
malutkie szczęścia zechciej znaleźć w sobie