Krwawa Mary...

W krajach anglojęzycznych przywoływanie Krwawej Mary to popularna zabawa. Dzieci uwielbiają się bać, a wywoływanie okrutnego i mściwego ducha wydaje się im doskonałą rozrywką. Na czym polega i skąd się wzięła ta gra?

Aby przywołać ducha złej wiedźmy należy pójść do ciemnej łazienki ze świecą i patrząc w lustro wypowiedzieć jej imię trzy razy z rzędu. Inne wersje mówią o wypowiadaniu zdań takich jak: „Ukradłem twoje dziecko, Krwawa Mary”, „Zabiłem twoje dziecko, Mary Worth” czy „Wierzę w Mary Worth”. Niektóre zalecają także wykonanie od jednego do stu obrotów wokół własnej osi lub zdumchnięcie świecy i wołanie w zupełnych ciemnościach.

Jakie są konsekwencje wywołania okrutnej zjawy? Tu także wersje są różnorodne. Ponoć może ona wydrapać oczy, pozostawić ślady szponów na twarzy lub ciele wołającego. Można także zniknąć tajemniczo i zostać zamkniętym w lustrze na wieczność razem ze straszliwą wiedźmą, zobaczyć jej przerażający wizerunek w lustrze i oszaleć od tego lub wręcz umrzeć.

Krwawa Mary czasami występuje pod innymi nazwiskami, takimi jak Mary Worth, Mary Whales, Piekielna Mary, Krwawa Mary Worth, Mary Worthington. Są one jednak dosyć rzadko używane.

Korzenie zabawy w wywoływanie Krwawej Mary trudno wyśledzić, gdyż przez lata kolejne legendy i historie mieszały się ze sobą, wspólnie tworząc mit. Najpopularniejsza opowieść dotyczy Mary Worth, wiedźmy żyjącej ponad 100 lat temu. Została złapana i zabita za uprawianie czarnej magii. Jej los nie wyjaśnia jednak obecności dziecka w niektórych wersjach zawołania.

Czasami pojawia się lokalny mit o miejscowej kobiecie ginącej w strasznym wypadku samochodowym. Jej twarz uległa przerażającemu okaleczeniu. Przywołana pojawia się w lustrze i widać jej zmasakrowaną twarz.

Niektórzy sądzą, że Krwawa Mary to konglomerat kilku postaci historycznych i fikcyjnych. Maria I, królowa Anglii zasiadająca na tronie podczas rządów Tudorów, znana była właśnie jako Krwawa Mary. Swój przydomek zyskała ze względu na liczne okrutne egzekucje, które miały miejsce podczas jej panowania. W ciągu zaledwie pięciu lat na stosach spłonęło ponad 500 ludzi. Maria cierpiała również prawdopodobnie na puchlinę wodną, która dawała objawy podobne do ciąży. Królowa dwa razy ogłaszała, że spodziewa się dziecka, jednak były to ciąże urojone. Zmarła bezpotomnie. Stąd jednak być może wzięły się zawołania typu „Ukradłem/zabiłem twoje dziecko”.

Pojawiają się sugestie, że Mary Worth była jedną z ofiar polowania na czarownice w Salem, jednak rejestry i akta sądowe nie wspominają o takiej kobiecie.

Inną postacią historyczną, która w ciągu lat została powiązana z grą jest Elżbieta Batory. Władczyni ponoć kąpała się w krwi młodych kobiet, aby zachować własną urodę i młodość. Oczywiście jej imię jest inne, jednak w jakiś sposób ta okrutna kobieta również stała się częścią miejskiej legendy.

W jaki sposób powstała sama gra i związany z nią rytuał – nie wiadomo. Przez lata ulegała ona ewolucji, pojawiały się kolejne elementy, takie jak świece czy obroty. Młode dziewczęta od wieków próbują sobie wywróżyć kiedy i z kim wezmą ślub. Kiedy połączyć to ze strasznymi opowieściami na dobranoc i wierzeniami związanymi z lustrami, po latach powstaje znana obecnie wersja gry. Jeśli chodzi o lustra, traktowane bywają jako wrota do innych wymiarów, dlatego zakrywano je w domu, w którym ktoś umierał. Ponoć dusza czasami może zostać w lustrze uwięziona.

Wierzyć czy nie wierzyć? Każdy decyduje sam. Pytanie, czy masz dość odwagi, aby spróbować...