sty 15 2016

Zamyślenie.


Komentarze: 0
W purpurze zachodzącego słońca,
w mrocznej zieleni starego lasu,
znajdę swoje miejsce na ziemi
i nie będę odmierzać już czasu.
 
Z szumem wiatru w drzew koronach,
z misterną nicią babiego lata,
płynę na białym obłoku marzeń,
wspomnienia w dzień dzisiejszy wplatam...
 
Wspominam, ile od życia chciałam
i liczę ile ono mi dało....
I milknę.... przestraszona,
by to co mam - zostało....
strega63   
Do tej pory nie pojawił się jeszcze żaden komentarz. Ale Ty możesz to zmienić ;)

Dodaj komentarz